Echt gebeurd. Iemand komt binnen na een workshop:
- Jij maakt toch altijd van die mooie tekeningen? Deze ziet er niet uit!
- Ik: Dank je voor het compliment.
- Huh, hoe bedoel je?
- Nou, als ik een perfect gepolijste plaat had gemaakt, zou ik mijn doel ver voorbij zijn geschoten.
- Hoe dan? - Ik wilde vooral een goed gesprek faciliteren en geen kunst maken. Aan een perfecte plaat kun je niets meer toevoegen. Roept misschien bewondering, maar vooral passiviteit op. Beetje zoals bij een strakke PowerPoint. Ik zorg dat wel duidelijk is wat ik bedoel, maar teken en schrijf met opzet niet te mooi geef vooral letterlijk de ruimte voor ideeën en aanvullingen vanuit het team. Voelt als ‘werk in uitvoering’ en men voelt zich meer gehoord. Werkt perfect. - Dus je wilt vooral het gesprek faciliteren en niet perfect visueel communiceren?
- Jij snapt het. En dat is dit keer wel erg goed gelukt.
- Ah, compliment hoor!
- Dank je ;-)
