Vooropgesteld: een stilte op zijn tijd is soms wel even lekker.
Maar oei, ik maakte gisteren toch weer zo’n pijnlijke stilte mee na een presentatie in een groep van twintig deelnemers
Dat ging zo:
Voorzitter: “Ok, wie heeft hier nog vragen over?”. Hij keek hoopvol naar de online groep.
[……. oorverdovende stilte……]. Niemand trok zijn mond open.
Voorzitter: “Echt niemand?” En ging doodleuk over naar het volgende punt op de agenda.
Weg energie, ai….
Wat is er aan de hand?
De sociale druk van een stilte in de groep, waardoor meestal wel iemand begint te praten, valt online voor 80 procent gewoon weg.
Als deelnemer ben je misschien bang voor een onhandige reactie, of je denkt ‘laat anderen eerst maar praten’. Voor sommigen brengt het ons terug naar de kindertijd, waar altijd dezelfden eerst hun vinger opstaken en jij lekker kon afwachten.
Wat is de grootste valkuil?
Zelf de tijd dan maar volpraten. En ondertussen hopen dat iemand het verbale stokje van je overneemt. Het wordt dan nog pijnlijker….
Drie oplossingen
1. Vat eerst samen, dan het rondje reacties
Soms, en zeker in een online meeting, hebben mensen gewoon even de tijd nodig om te reageren op een verhaal. Respecteer dat. Je kunt het dan als volgt aanpakken:
“Dank je voor je duidelijke verhaal Simon. Ik ben natuurlijk benieuwd wat dit voor reacties oproept. Eerst zal ik je belangrijkste punten nog even samenvatten.” En je geeft in tien tellen je samenvatting. Houd het dus heel kort, want voordat je het weer doe je Simons verhaal over. Tijdens de samenvatting let je op de non-verbale communicatie van de deelnemers. Je pikt de enthousiastelingen die als eerste wat wilt zeggen er dan zó uit! Geef die als eerste het woord.
2. Gebruik de chatbox op een slimme manier
Nodig de deelnemers uit om hun ideeën en reacties tijdens bijvoorbeeld een presentatie in de chatbox te typen. Dat werkt doorgaans wel goed, want als je wat in een chatbox typt, voelt dat nog wat anoniem. Maar let op: je kunt gewoon zien wie wat getypt heeft. Dus kun je makkelijk iemand persoonlijk vragen om zijn input even toe te lichten.
3. Drie schaapjes over de dam
Vraag iemand recht op de man/vrouw af om gewoon te beginnen. Trucje: vraag iemand waarvan je verwacht dat die wel wat gaat zeggen. Dus zo:
Dank je voor je mooie verhaal Simon! Ik ben benieuwd naar jullie reacties.
Nr 1. “Karin, wat is je eerste reactie?” (op uitnodigende toon natuurlijk, en kies iemand waarvan je wel verwacht dat die iets zal zeggen op jouw uitnodiging). Karin vertelt.
Nr 2. “Dank je wel, Karin. Wat doet Simons verhaal met jou, Hans?”. Hans vertelt.
Nr 3. “Kun je daar nog wat aan toevoegen, Ahmed?”
En hoppa, je hebt zomaar een gesprek.
Lees meer over online verbinding en interactie
In flow met 80 deelnemers online
Drie manieren om op tijd af te ronden
Zeven lessen voor de beste online interactie
Pijnlijke online stiltes voorkomen
Interactie met een online presentatie
Breng de teamcohesie en het plezier weer terug
Laat je deelnemers niet struikelen over de techniek
Wil je belachelijk veel beter worden in online samenwerken?
Check this! We bieden open, in company en trainingen op maat.
Wegwijs in vergaderen met MS Teams
Zo herkenbaar. Ik heb gemerkt dat algemene vragen als die je noemt niet handig zijn. Beter is om dan inderdaad iemand persoonlijk aan te spreken. Dit betekent dat je vaker een ‘rondje’ doet en dat kost tijd. Als iemand hier nog een goed alternatief voor heeft hoor ik die graag.
Overigens helpt het volgens mij ook als je begint met iedereen even de mogelijkheid te geven om iets te zeggen, bijvoorbeeld door een rondje kennismaken of wat brengt jou naar dit overleg. Hiermee is sneller de schaamte van de microfoon overwonnen.
Hi Keesjan,
Leuk dat je het herkent! ‘Rondjes’ zijn op zich een goed idee, dat doen wij ook regelmatig. Bij een groep van groter dan vijf a zes doe ik zelden een rondje in de hele groep. Dus even een vlug rondje langs drie tot vijf mensen is meer dan genoeg. En als je dan de reacties kort houdt en in de gaten houdt dat niet steeds dezelfde mensen wat zeggen, gaat het wel goed.
En de mogelijkheid om in het begin iets te zeggen: ik had dat in de blog niet aangestipt, maar bij een groep tot tien a twaalf personen doe ik dat zelf altijd, bij wijze van check-in. Dan is de schaamte idd snel verleden tijd.